Zamek w Uniejowie

Zamek wzniesiono w latach 1360–1365

z inicjatywy bliskiego współpracownika Kazimierza Wielkiego

– arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogorii Skotnickiego.
Powstał na miejscu drewnianej warowni zniszczonej w 1331 roku przez Krzyżaków.

W 1525 roku zamek spłonął. Dziesięć lat później skończyła się jego odbudowa.

Zatracił on wówczas gotycki wygląd i stał się renesansową rezydencją.

W 1736 roku zamek strawił kolejny pożar, a w 1848 roku dokonano gruntownego remontu,

nadając budowli klasycystyczne oblicze.

Obecnie bryła zamku zawiera elementy gotyckiej warowni,

renesansowego pałacu i klasycystycznej rezydencji.